جداسازی خون در سانتریفیوژ

1- چرا باید خون را جدا کنیم؟

2- اجزای خون چیست؟

3، کدام سه لایه از سانتریفیوژ خون جدا می شوند؟

4- مدت زمان سانتریفیوژ کردن خون چقدر است؟

5، سرعت توصیه شده سانتریفیوژ برای خون چیست؟

6- سانتریفیوژهای جداسازی خون

چرا باید خون را جدا کنیم؟

بیشتر آزمایش‌های آزمایشگاهی روی خون کامل انجام نمی‌شوند، بلکه روی پلاسما یا سرم انجام می‌شوند. پلاسما به خون بدون اجزای سلولی اشاره دارد، در حالی که سرم پلاسمایی است که فیبرینوژن حذف شده است.

جوهر لخته شدن خون شامل تبدیل فیبرینوژن محلول در پلاسما به فیبرین نامحلول است. فیبرین رشته‌های نخ مانندی را تشکیل می‌دهد که به صورت شبکه‌ای در می‌آیند، سلول‌های خونی متعددی را به دام می‌اندازند و لخته‌ای ژل‌مانند تشکیل می‌دهند. حدود 30 دقیقه تا 1 ساعت پس از لخته شدن، لخته به دلیل عملکرد پروتئین های انقباض پلاکتی منقبض می شود و سفت تر می شود و مایع شفافی به نام سرم را خارج می کند. تفاوت سرم و پلاسما در این است که سرم فاقد فیبرینوژن و فاکتورهای انعقادی دخیل در انعقاد خون است، اما حاوی مقدار کمی از مواد آزاد شده توسط پلاکت ها در طول فرآیند لخته شدن است.

پلاسما و سرم را نمی توان مستقیماً از خون جدا کرد. آنها برای جداسازی نیاز به سانتریفیوژ دارند. آزمایش آنتی ژن ها و آنتی بادی ها در سرم گامی مهم در تشخیص عفونت هایی مانند هپاتیت B، مالاریا و HIV است.

اجزای خون چیست؟

اجزای خون از عناصر تشکیل شده و پلاسما تشکیل شده است. عناصر تشکیل شده (گلبول های خون) حدود 45 درصد خون را تشکیل می دهند و به سه نوع دسته بندی می شوند. پس از سانتریفیوژ، اجزای زیر به دست می آیند:

گلبول های قرمز (RBCs): پرشمارترین عنصر تشکیل شده، گلبول های قرمز کوچک، گرد و مسطح با لبه ضخیم تر و یک فرورفتگی مرکزی هستند. آنها فاقد هسته هستند و اساساً از هموگلوبین تشکیل شده اند.

گلبول های سفید خون (WBCs): WBC ها سلول های بی رنگ و هسته دار هستند که کمی بزرگتر از گلبول های قرمز هستند. انواع مختلفی از WBC ها از جمله گرانولوسیت ها و لنفوسیت ها وجود دارد. نسبت آنها می تواند با بیماری تغییر کند و به عنوان شاخص های تشخیصی استفاده می شود.

پلاکت ها: این ها اجسام بسیار کوچک و بدون هسته هستند که نقش کلیدی در لخته شدن خون دارند.

بخش مایع خون، به استثنای عناصر تشکیل شده، پلاسما است. پلاسما جزء مایع خون است و حاوی بسیاری از مواد مهم از جمله پروتئین ها، نمک های معدنی (مانند پتاسیم، سدیم و کلسیم)، آنتی بادی ها و هورمون ها است. آب حدود 91 تا 92 درصد پلاسما را تشکیل می دهد.

کدام سه لایه از سانتریفیوژ خون جدا می شوند؟

در طول سانتریفیوژ خون، خون به سه لایه مجزا با رنگ ها و ترکیبات مختلف جدا می شود:

پلاسما: لایه بالایی که به رنگ نی است، حدود 55 درصد از کل حجم خون را تشکیل می دهد. این جزء مایع شامل آب، الکترولیت ها، پروتئین ها، هورمون ها و مواد زائد است که به عنوان وسیله ای برای انتقال سلول ها و مواد مغذی در سراسر بدن عمل می کند.

پوشش بافی: این لایه نازک که مستقیماً در زیر پلاسما قرار دارد، می تواند مایل به خاکستری یا سفید به نظر برسد. از گلبول های سفید و پلاکت ها تشکیل شده است که برای دفاع ایمنی و لخته شدن خون بسیار مهم هستند. اگرچه بخش کوچکتری از خون را نشان می دهد، اما نقش اساسی در محافظت از بدن در برابر عفونت و کمک به بهبود زخم دارد.

گلبول های قرمز: لایه زیرین که تقریباً 45 درصد حجم خون را تشکیل می دهد از گلبول های قرمز تشکیل شده است. این لایه به طور معمول وقتی اکسیژن دار می شود قرمز روشن و وقتی اکسیژن زدایی می شود قرمز تیره است. گلبول های قرمز برای انتقال اکسیژن از ریه ها به بافت های مختلف و حمل دی اکسید کربن به ریه ها برای بازدم حیاتی هستند.

چه مدت طول می کشد تا خون سانتریفیوژ شود؟

جداسازی خون با سانتریفیوژ یک فرآیند نسبتاً سریع است که معمولاً کمتر از 15 دقیقه طول می کشد. با این حال، آماده سازی صحیح نمونه خون برای نتایج مطلوب بسیار مهم است. پس از جمع‌آوری خون، باید حدود 30 دقیقه تا 1 ساعت در دمای اتاق بماند تا از انعقاد مناسب در لوله جمع‌آوری اطمینان حاصل شود. مهم است که لوله را بیش از یک ساعت در یخچال نگذارید تا از تخریب نمونه جلوگیری شود. هنگامی که انعقاد اتفاق افتاد، فرآیند سانتریفیوژ را می توان به طور موثر برای جداسازی اجزای خون انجام داد.

سرعت توصیه شده سانتریفیوژ برای خون چیست؟

سرعت توصیه شده سانتریفیوژ برای جداسازی خون به کاربرد خاص بستگی دارد. برای اکثر سنجش های تشخیصی و اهداف تحقیقاتی خاص، سرعت سانتریفیوژ حدود 4000 دور در دقیقه به طور کلی کافی است. با این حال، برای بسیاری از کاربردهای تحقیقاتی که نیاز به جداسازی دقیق‌تری دارند، سرعت بالاتر تقریباً 6500 RPM اغلب ترجیح داده می‌شود.

سانتریفیوژهای جداسازی خون

اگر کاربران به دنبال یک سانتریفیوژ جداسازی خون با ارزش برجسته و دقت قابل اعتماد هستند، GlanLab انواع سانتریفیوژهای خون (با روتورهای مختلف) را برای انتخاب ارائه می دهد و پیکربندی را می توان سفارشی کرد. YD7MR سانتریفیوژ یخچالی با ظرفیت بالا  در بانک های خون بسیار محبوب است که می تواند فنجان های آویزان را با حداکثر ظرفیت 6*2400 میلی لیتر اجرا کند.